Pasterz Spadających Gwiazd
(instrumentalny)
„Karmita” – Tak Blisko Życia
wzburzone morze i my gotowi
złożyć daninę z samych siebie
bo łódź posłuszna Neptunowi
obrała kurs do portu w niebie
nagły zgrzyt i cichy jęk
zmęczonej, starej łodzi
mrozi krew i wzbudza lęk
a wiatr tężeje i zawodzi
zdradliwy trzask pękniętej grodzi
przeszywa dreszczem serca młode
to nic, nic… trzymajmy się łodzi
do nieba trafimy przez wodę
nasze dusze żaglem na wietrze
nasze serca łodzią na morzu
historii kart ten wiatr nie zetrze
choć na śmierci leżymy łożu
krótkie to życie lecz wybór żaden
nasza godzina już wybita
czy nas uchroni łajba zatem
czy naszym grobem jest Carmita?
Na Obrzeżach Rozsądku
(w trakcie tłumaczenia)
Czas Kończyć
(instrumental)